భగవద్గీత సూక్తులు: భక్తితో ఆధ్యాత్మిక విధులను నిర్వహించే సన్యాసులు ధన్యులు

యత్ సంఖ్యై ప్రాప్యతే స్థానం తద్ యోగైరపి గమ్యతే |

ఏకం సంఖ్యై చ యోగం చ యః పశ్యతి స పశ్యతి ||5||

భక్తి సేవ ద్వారా సాంఖ్యం పొందే స్థానం పొందవచ్చని గ్రహించి సాంఖ్యం, భక్తిసేవలు ఒకే స్థాయిలో ఉన్నాయని గుర్తించిన వ్యక్తి విషయాలను సరిగ్గా చూస్తాడు.

తాత్విక పరిశోధన నిజమైన ఉద్దేశ్యం జీవితంలో అంతిమ లక్ష్యాన్ని కనుగొనడం. స్వీయ-సాక్షాత్కారమే జీవిత పరమావధి కాబట్టి ఈ రెండు ప్రక్రియల నిర్ణయాలలో తేడా లేదు. సాంఖ్య సిద్ధాంతం అధ్యయనం ఫలితంగా జీవుడు భూలోకంలో ఒక ప్రత్యేక భాగం కాదు.. పూర్తి పరమాత్మలో ఒక భాగమని మనం నిర్ధారణకు వచ్చాము. కావున ఆత్మ భూలోకానికి సంబంధించినది కాదు. ఆత్మ చర్యలకు పరమాత్మతో ఏదైనా సంబంధం ఉండాలి.

ఆత్మ కృష్ణ చైతన్యంలో కర్మ చేసినప్పుడు అతను నిజానికి తన నిజమైన రూపంలో ఉంటాడు. మొదటి ప్రక్రియలో సాంఖ్య, మనిషి భౌతిక వస్తువుల నుండి తనను తాను వేరు చేసుకోవాలి. భక్తి యోగ ప్రక్రియలో అతను కృష్ణ చైతన్యం పనిలో ఆసక్తిని కలిగి ఉండాలి. ఒక ప్రక్రియకు ఉదాసీనత, మరొక ఆసక్తి అవసరం అనిపించినప్పటికీ రెండు ప్రక్రియలు వాస్తవానికి ఒకేలా ఉంటాయి. భౌతిక విషయాల పట్ల ఉదాసీనత, కృష్ణుని పట్ల ఆసక్తి ఒకటే. దీన్ని చూడగల వ్యక్తి విషయాలను సరిగ్గా చూడగలుగుతాడు.

సంన్యాసస్తు మహాబాహో దుఃఖమఫ్తుమయోగతః |

యోదగాయుక్తో మునిర్బ్రహ్మ యొక్క చిరేణాధిగచ్ఛతి ||6||

భగవంతుని భక్తితో సేవ చేయకుండా అన్ని రకాల కర్మలను విడిచిపెట్టినంత మాత్రాన మనిషి సంతోషంగా ఉండలేడు. కానీ భగవత్ సేవలో నిమగ్నమైన ఆలోచనాపరుడు త్వరగా సర్వోత్కృష్టమైన కీర్తిని పొందుతాడు.

సన్యాసులు ఎన్ని వర్గాలంటే ..

సన్యాసులలో రెండు వర్గాలు ఉన్నాయి. మాయావాది సన్యాసులు సాంఖ్య సిద్ధాంత అధ్యయనంలో నిమగ్నమై ఉన్నారు. వైష్ణవ సన్యాసులు భాగవత సిద్ధాంతాన్ని అధ్యయనం చేయడంలో నిమగ్నమై ఉన్నారు. భాగవతం వేదాంత సూత్రాలకు సరైన వ్యాఖ్యానాన్ని ఇస్తుంది. మాయావాది సన్యాసులు కూడా వేదాంత సూత్రాలను అధ్యయనం చేస్తారు. కానీ అతను శంకరాచార్య వ్రాసిన శరీరకభాష్య అనే తన స్వంత వ్యాఖ్యానాన్ని ఉపయోగించాడు. భాగవత శాఖకు చెందిన విద్యార్థులు పాంచరాత్రికీ నియమాల ప్రకారం భగవంతుని భక్తితో సేవలో నిమగ్నమై ఉన్నారు. అందువల్ల వైష్ణవ సన్యాసుల ప్రకారం వారు భగవంతుని భక్తి సేవలో నిమగ్నమై ఉన్నారు. అందువల్ల వైష్ణవ సన్యాసులకు భగవంతుని దివ్య సేవలో అనేక రకాల పని ఉంటుంది.

వైష్ణవ సన్యాసికి ప్రాపంచిక కార్యకలాపాలతో సంబంధం లేదు. ఇంకా భగవంతుని భక్తితో అతను అనేక కార్యాలను నిర్వహిస్తాడు. కానీ సాంఖ్య, వేదాంత అధ్యయనాలు ఊహాత్మక చింతనలో నిమగ్నమైన మాయావాది సన్యాసులకు భగవంతుని దివ్య సేవ రుచించదు. అతని చదువులు బోరింగ్‌గా మారడంతో అతను కొన్నిసార్లు బ్రాహ్మణుడిపై ఊహాగానాలు చేయడంలో విసుగు చెందుతాడు. అందుకే సరిగ్గా అర్థం చేసుకోకుండా భాగవతాన్ని ఆశ్రయిస్తారు. ఫలితంగా అతని శ్రీమద్భాగవతం అధ్యయనం కష్టమవుతుంది.

పొడి ఆలోచనలు, కృత్రిమంగా ఏర్పడిన నిరాకార వివరణలు మాయవాద సన్యాసులకు పనికిరావు. భక్తి సేవలో నిమగ్నమైన వైష్ణవ సన్యాసులు తమ ఆధ్యాత్మిక విధుల నిర్వహణలో సంతోషంగా ఉంటారు. చివరకు దేవుని రాజ్యంలోకి ప్రవేశించాలనే దృఢమైన నిరీక్షణ వారికి ఉంది. మాయావాది సన్యాసులు కొన్నిసార్లు స్వీయ-సాక్షాత్కార మార్గం నుండి పడిపోతారు. దాతృత్వ, నిస్వార్థ ప్రాపంచిక కార్యకలాపాలలో పాల్గొంటారు. ఇవి ప్రాపంచిక పనులు తప్ప మరేమీ కాదు. కాబట్టి తీర్పు ఇలా ఉంది. ఏది బ్రహ్మము, ఏది బ్రహ్మము కాదో అనే ఆలోచనలో మాత్రమే నిమగ్నమై ఉన్న సన్యాసుల కంటే కృష్ణ చైతన్యంలో నిమగ్నమయ్యే వారు మెరుగైన స్థితిలో ఉంటారు. ఈ సన్యాసులు కూడా అనేక జన్మల తర్వాత కృష్ణ చైతన్యం పొందారు.