భగవద్గీత సూక్తులు: మనస్సును పరమాత్మపై స్థిరంగా ఉంచితే ఇంద్రియాలను నియంత్రించవచ్చు

అధ్యాయం 6 - ధ్యాన యోగ శ్లోకం 35

అసాంశయం మహాబాహో మనో దుర్నిగ్రహం చలం |

హబితేన తు కౌన్తేయ వైర్గ్యేణ చ గృహ్యతే ||35||

అనువాదం: శ్రీకృష్ణుడు ఇలా చెప్పాడు - మహాబాహుని కుమారుడు, కుంతీ కుమారుడు అర్జునా చంచలమైన మనస్సును నియంత్రించడం చాలా కష్టం. అయినా సరైన త్యాగం, సాధన ద్వారా దాన్ని అణచివేయవచ్చు.

అర్థం: మొండి మనసును జయించడం కష్టమని అర్జునుడు అంగీకరించాడు. అయితే దీనిని సాధన, కాఠిన్యం ద్వారా సాధించవచ్చని ఆయన చెప్పారు. ఈ అభ్యాసం ఏమిటి? పవిత్ర స్థలంలో నివాసం. మనస్సును పరమాత్మలో నిలిపి ఇంద్రియాలను, మనస్సును నియంత్రించడం. ఈ యుగంలో బ్రహ్మచర్యం ఏకాంతం మొదలైన నియమాలను ఎవరూ పాటించలేరు. కానీ కృష్ణ చైతన్యాన్ని అమలు చేయడం ద్వారా మనిషి భగవంతుడికి తొమ్మిది విధాలుగా భక్తితో సేవ చేస్తాడు. అటువంటి భక్తి కార్యక్రమాలలో మొదటిది మరియు ముఖ్యమైనది కృష్ణుని శ్రవణం. మనస్సు నుండి అన్ని చింతలను తొలగించడానికి ఇది చాలా శక్తివంతమైన ఆధ్యాత్మిక మార్గం.

కృష్ణుని ఎంతగా వింటే అంత జ్ఞానోదయం కలుగుతుంది. మనస్సు జ్ఞానవంతమవుతుంది. మనస్సును కృష్ణుని నుండి దూరం చేసే అన్ని విషయాల నుండి మనస్సు నిర్లిప్తమవుతుంది. భగవంతునికి అంకితం కాని కార్యకలాపాలకు దూరంగా ఉంటే వైరాగ్యం నేర్చుకోవడం చాలా సులభం. వైరాగ్యం అనేది భౌతిక విషయాల నుండి నిర్లిప్తత, మనస్సును ఆత్మలో స్థిరపరచడం. కృష్ణుని కార్యకలాపాలకు మనస్సును జోడించడం కంటే వైరాగ్య ఆధ్యాత్మిక నిర్లిప్తత చాలా కష్టం. కృష్ణునిలో మనస్సును నాటడం సాధ్యమే. ఎందుకంటే కృష్ణుని వినడం ద్వారా స్వయంచాలకంగా భగవంతునిపై ఆసక్తి ఏర్పడుతుంది. ఈ ఆసక్తిని పేరేషానుభవ, ఆధ్యాత్మిక సంతృప్తి అంటారు. ఆకలితో ఉన్న మనిషి ప్రతి ముద్దను తిన్న తర్వాత కలిగే సంతృప్తి లాంటిది.

మనిషి ఆకలిగా ఉన్నప్పుడు ఎంత ఎక్కువ తింటే అంత తృప్తిగానూ, శక్తివంతంగానూ ఉంటాడు. అదేవిధంగా భక్తితో సేవ చేయడం ద్వారా మానవుడు తన మనస్సు ప్రాపంచిక లక్ష్యాల నుండి మళ్ళించబడినందున దైవిక తృప్తిని పొందుతాడు. నిపుణులైన చికిత్స, సరైన ఆహారం ద్వారా వ్యాధిని నయం చేయడం లాంటిది. శ్రీకృష్ణుని దివ్య లీలలను వినడం పుట్టిన మనస్సుకు నిపుణుల చికిత్స వంటిది, కృష్ణ ప్రసాదాన్ని స్వీకరించడం వ్యాధితో బాధపడుతున్న రోగికి తగిన ఆహారం ఇచ్చినట్లే. కృష్ణ చైతన్య ప్రక్రియే నివారణ.

మహాభారత యుద్ధం ప్రారంభం కాకముందే, అర్జునుడు ప్రత్యర్థి వర్గంలో ఉన్న తన బంధువులతో పోరాడటానికి నిరాకరించాడు. అప్పుడు శ్రీకృష్ణుడు పాండవులలో ఒకడైన అర్జునుడికి ఉపదేశిస్తాడు. అర్జునుడి ముందు భారీ సైన్యం నిలబడింది. ఆ సైన్యంలోని రథసారధుల్లో అతని మేనమామ, అమ్మ అన్నయ్య, తాతయ్య, సోదరులు ఉన్నారు. అర్జునుడు యుద్ధభూమిలో తన విల్లును దించుతున్నాడు. నేను నా స్వంత ప్రజలను ఎలా చంపుతాను అని మనస్సులో అనుకుంటాడు. అప్పుడు శ్రీకృష్ణుడు అర్జునుడికి పై విధంగా ఉపదేశిస్తాడు. ఇతరులను మోసం చేసేవాడు తానే మోసపోయినట్లే అన్నాడు శ్రీకృష్ణుడు.