భగవద్గీత సూక్తులు: మనిషి ఒకటి తలిస్తే దేవుడి తలంపు మరోవిధంగా ఉంటుంది

నాదత్త కస్యచిత్ పాపం న చైవ సుకృతం విభుః |

అజ్ఞానేనవారితం జ్ఞానం తేన ముహ్యంతి జన్తవః ||15||

దేవుడు ఎవరి పాపాన్ని, పుణ్యాన్ని అంగీకరించడు. భౌతిక జీవుల నిజమైన జ్ఞానాన్ని అజ్ఞానం కప్పి ఉంచినందున వారు దిగ్భ్రాంతికి గురవుతారు.

విభు అనే సంస్కృత పదానికి భగవంతుడు అని అర్థం. అతని అపారమైన జ్ఞానం, సంపద, శక్తి, కీర్తి, అందం, త్యాగం. అతను ఎప్పుడూ ఆత్మసంతృప్తితో ఉంటాడు. పాపకార్యాలు లేదా పుణ్యకార్యాలు అతనికి ఇబ్బంది కలిగించవు. అతను ఏ జీవికి ప్రత్యేకమైన పరిస్థితిని సృష్టించడు. కానీ జీవుడు అజ్ఞానంతో తికమకపడి జీవితంలో ఏదో ఒక స్థితిలో స్థిరపడాలని కోరుకుంటాడు. ఇది అతని చర్య-ప్రతిచర్యల గొలుసును ప్రారంభిస్తుంది. జీవుడు శ్రేష్ఠమైన స్వభావము గలవాడు కావున అతడు జ్ఞానముతో కూడి ఉంటాడు. అయినప్పటికీ అతని నిరాడంబరమైన బలం కారణంగా అతను అజ్ఞానంతో ప్రభావితమయ్యాడు.

దేవుడు సర్వశక్తిమంతుడు. ఒక జీవి సర్వశక్తిమంతుడు కాదు. భగవంతుడు విభు లేదా సర్వజ్ఞుడు. ఒక జీవి ఒక అణువు. అతను జీవాత్మ కాబట్టి స్వేచ్ఛా సంకల్పంతో దేనినైనా కోరుకునే శక్తి అతనికి ఉంది. అటువంటి కోరికను సర్వశక్తిమంతుడైన ప్రభువు మాత్రమే తీర్చగలడు. కాబట్టి జీవుడు తన కోరికలను చూసి అయోమయానికి గురైనప్పుడు, ఆ కోరికలను నెరవేర్చడానికి భగవంతుడు అతన్ని అనుమతిస్తాడు. కానీ జీవి కోరుకున్న నిర్దిష్ట పరిస్థితి చర్యలు, ప్రతిచర్యలకు ప్రభువు బాధ్యత వహించడు. అందువల్ల దిగ్భ్రాంతికి గురైన స్థితిలో, మూర్తీభవించిన ఆత్మ ఈ సందర్భంగా అందించిన భూసంబంధమైన శరీరంతో తనను తాను గుర్తిస్తుంది. దీనివల్ల జీవితంలో తాత్కాలిక సుఖ దుఃఖాలకు లోనవుతాడు.

పరమాత్మగా భగవంతుడు జీవునికి నిరంతరం తోడుగా ఉంటాడు. పువ్వు దగ్గర ఉన్నప్పుడే దాని సారాన్ని గ్రహించడం సాధ్యమవుతుంది.. భగవంతుడు ఆత్మ కోరికలను అర్థం చేసుకోగలడు. కోరిక అనేది జీవి నిబద్ధతకు సూక్ష్మరూపం. భగవంతుడు తన యోగ్యతను బట్టి జీవుని కోరికను తీరుస్తాడు. మనిషి ఒక మార్గాన్ని నిర్ణయిస్తే దేవుడు మరొక మార్గాన్ని నిర్ణయిస్తాడు. కాబట్టి వ్యక్తి తన కోరికలను తీర్చుకోలేడు. దేవుడు అన్ని కోరికలను తీర్చగలడు. భగవంతుడు అన్ని విషయాలలో తటస్థంగా ఉంటాడు. తక్కువ స్వేచ్ఛ ఉన్న జీవుల కోరికలలో అతను జోక్యం చేసుకోడు. కానీ ఒక వ్యక్తి కృష్ణుడిని కోరుకున్నప్పుడు భగవంతుడు అతనిని ప్రత్యేకంగా చూసుకుంటాడు.

అతను కృష్ణుడిని పొందాలని, నిరంతరం సంతోషంగా ఉండే విధంగా కోరుకోమని ఆ మనిషిని ప్రోత్సహిస్తాడు. కాబట్టి వేదమంత్రాలు “ఏష ఉ హి ఏవ సాధు కర్మ కారయతి తమ్యం అభ్యో లోకేభ్య ఉన్నినిశతే. ఏష ఉ ఏవాసాధు కర్మ కారయతి యం అదో నినిషతే”. భగవంతుడు జీవుడు ఆరోహణమయ్యేటట్లు పుణ్యకర్మలతో ధరించాడు. భగవంతుడు అతనిని పాపపు పనులలో నిమగ్నం చేస్తాడు. తద్వారా అతను నరకానికి వెళ్తాడు (కౌషితకీ ఉపనిషత్తు 3.8).

అగ్నో జంతురనీశోయం ఆత్మనః సుఖదుఃఖయోః |

ఈశ్వరంభూధో గచ్ఛేతో స్వర్గం వశ్వభ్రమేవ చ ||

జీవుడు తన సుఖ దుఃఖాలలో పూర్తిగా స్వతంత్రంగా ఉంటాడు. గాలిచే నడపబడే మేఘం వలె అతను భగవంతుని సంకల్పం ప్రకారం స్వర్గానికి లేదా నరకానికి వెళ్ళవచ్చు. అందువల్ల మూర్తీభవించిన ఆత్మ కృష్ణ చైతన్యం నుండి తప్పించుకోవాలనే శాశ్వతమైన కోరికతో కలవరపడుతుంది. తత్ఫలితంగా అతను శాశ్వతమైన జ్ఞానం కలిగి ఉన్నప్పటికీ అతను తన ఉనికి చిన్నతనం కారణంగా భగవంతుని సేవకుడిగా తన నిజ స్వరూపాన్ని మరచిపోతాడు. దీంతో అతడు అజ్ఞానంలో చిక్కుకుంటాడు. అజ్ఞాన ప్రభావంతో జీవుడు తన ఉనికికి దేవుడే కారణమని గ్రహించడానికి ప్రయత్నిస్తాడు. వేదాంత సూత్రాలు (2.1.34) దీనిని ధృవీకరించాయి. వైషమ్యానైర్ఘ్రీ న సపేక్షత్వాత్ తథా హి దర్శయతి భగవంతుడు అలా కనిపించినా ఎవరినీ ద్వేషించడు, ఎవరినీ ఇష్టపడడు.